"ෂාහ්! මේක කොච්චර ලස්සනද? හිස් පිටු වලින් පිරිච්ච පොතක්-මටම" ෆීලි නම් මැදි යොවුන් වියේ දැරියට ඇයගේ උපන්දින තෑග්ග ලෙසින් සිය වැඩිමහල් සහෝදරයා විසින් ලැබෙන දින පොතේ ෆිලි විසින් තබන සටහන් ආශ්‍රයෙන් නිර්මාණය වු නවකතාව නාමකරණය වන්නේ "බඩගින්න(The hunger)" නමින්.
දකුණු අයර්ලන්තයේ ක්‌වීන්ස් කන්ට්‍රි වල ජිවත්වූ දරුවන් හය දෙනෙකුගෙන් සමන්විත පවුලක දෙවැනි දරුවා වූ ෆිලිගේ සැබෑ අත්දැකීම් පදනම් කරගෙන මෙම ආකර්ෂනිය නවකතාව දිගහැරෙනවා.අයර්ලන්තයේ බහුතර ජනතාවකගේ ප්‍රධාන අදායම් මාර්ගය වී තිබුනේ අර්තාපල් වගාවයි. ඉතා දුෂ්කර ලෙසින් ලැබෙන පලදාවෙන් ජීවිතය ගැටගසා ගන්නා අයර්ලන්ත පිඩිතයගේ ජිවිතයට කණකොකා හඩලන්නේ 1945 සිට අවස්ථා කිහිපයකදීම අර්තාපල් වගාව මුළුමනින්ම විනාශවීම නිසාවෙන්. එම අර්තාපල් විනාශයෙන් පසු එංගලන්ත යටත් විජිතයක් ලෙසින් පැවති අයර්ලන්තයේ පැවති මහා සාගත සමයේ අමිහිරිබව පිළිබද චිත්‍රයක් පාඨකයාගේ සිතේ ඇදීමට මෙහි කතෘ වන තොම්සන් ඒ වැන්දබෝන සමත් වෙනවා.
"මහ පාරවල මැරෙන අයගේ ගණන වැඩි වෙනවා.දරුවන් පවා සීතලෙන්, හමට ඇලෙන විදියට තෙත බරිත වෙලා, බඩගින්නේ මැරෙනවලු. බොහෝ දෙනෙක්ට අතීසාරයලු. මේ මොන කාලකන්නි කමක්ද? ඒත් මහා භාරව ඉන්න චාර්ල්ස් ට්‍රේවලියෙන් ධාන්‍ය තියෙන ආහාර ගබඩා අරින්න අවසර දෙන්නේ නැල්ලු. "නියම අනතුරුදායක තත්වයක් එනතුරු ඉන්න එක හොදයි, කියලා එයා කියලා තියෙනවා"
සාගතයේ බලපෑම නිසාවෙන් ෆිලිට පළමුවෙන්ම අහිමි වන්නේ ඇයගේ බාලම සොහොයුරිය වන මාස 06ක්‌ වයසැති අයිලින්ය. ෆිලි තම වැඩිමහල් සහෝදරයා වන පැට් වෙත දැඩි සෙනෙහසක් දක්වන අතර ඇයගේ ජිවිතයේ සමීපතමයා බවට පත්වන්නේ පැට්ය. එංගලන්ත අධිරාජ්යෙන් වෙන්වී ස්වාධින රජයක් බවට අයර්ලන්තය පත්කර ගැනීමේ අරගලයට ක්‍රමානුකුලව පැට් යොමුවන අතර ටික කාලයක් ගතවන විට පැට් මුළුමනින්ම එම අරගලය වෙනුවෙන් කැපවීමට තීරණය කිරිමත් සමග පැට්ගේ අසුරේන් මිදීමට සිදුවන පැට් ඉන් බරපතල පිඩනයකින් පෙලේනව.
මේ අතරතුර වලව්වේ වලන් පිගන් සේදීමේ රැකියාව ෆිලිට ලැබෙන අතර එම වලව්වේ එකම දරුවා වන එඩ්වඩ් මුණ ගැහෙනවා. වලව්වේ රැකියාව අතරතුර ෆැට් සහ එඩ්වඩ් අත මිතුරුකමක් නිර්මාණය වෙනවා. වලව්වේ රැකියාව අතරතුර මේරි නම් වලව්වේ රැකියාව කරන අයෙකු මුණ ගැහෙන අතර ඇය වලව්වෙන් සොරකමක් කිරීමේ වරදට වසර 15ක්‌ පිටුවහල් කිරීමට අධිකරණය නියෝග කරනවා. මෙහිදී ෆිලිට මතුවන ගැටලුව වන්නේ මේරි සොරකම් කරන්නට හේතුව වූ තම කුඩා දරුවාගේ කෑමට අවශ්‍ය මුදල් සොයාගැනීම පිලිබදව කිසිදු සැලකීමක් නොකරන නීතිය කුමකටද යන්නයි.
රට පුරා දහස් ගණනින් ආහාර නොමැතිව සාගින්නෙන් මියයන්නට පටන් ගෙන තිබුනත් අර්තාපල් අල හැර අයර්ලන්තයේ නිෂ්පාදනය කල බටර්, බිත්තර, තිරිගු, බැටළුවන් සහ ඌරන් නැවු පිටින් අයර්ලන්තයේ වරායවල් වලින් වෙනත් රටවලට පිටත් කරන්නේ කුමකටදැයි ෆිලිට තේරුම් ගැනීමට නොහැකි වෙනවා. අයර්ලන්ත ඉඩම් විශාල ප්‍රමාණයක් කිහිපදෙනෙකු වූ වලවූ හිමියන්ට අයිති වී තිබු අතර වගාව විනාශ වීමත් සමග එම ඉඩම්වල පදිංචි වී සිටීමේ කුලිය ගෙවාගත නොහැකි ජනතාව දහස් ගණනින් එම ගෙවල් වලින් එලියට ඇද දමන්නට ඉඩම් හිමියන් දෙවරක් සිතන්නේ නැහැ. මේ ආකාරයෙන් දිග හැරෙන කුසගින්න නවකතාව තුල අයර්ලන්ත පිඩිත ජනතවයේ වේදනාව ඉතා හැගීම්බර සහ දේශපාලනික ලෙසින් ඉදිරිපත් කිරීමට කතුවරිය සමත් වෙනවා.
අද දවසේද රටක් තවත් රටක් විසින් ආයුධ බලයෙන් යටත් කරගෙන සිටීමක් සිදු නොවුනද මුල්‍ය ප්‍රාග්ධනය හරහා ඒ අයුරින්ම රටවල් යටත් කර පාලනය කිරීම සිදුවෙමින් තිබෙනවා. ඒ තුල දිනපතා 25000කට අධික ජනතාවක් දිනපතා කුසගින්නෙන් මියයමින් තිබෙනවා. ලක්ෂ සංඛ්‍යාත දරුවන් ළමා ශ්‍රමිකයන් ලෙසින් අවධානම් සහගත ශ්‍රම කටයුතු වල නිරතවෙමින් සිටිනවා. එදා අයර්ලන්තයේ තත්වයම අදත් ලොව පුරා විවිධ මට්ටමෙන් සිදුවෙමින් තිබෙනවා. මෙය යථාර්තය ලෙස භාරගන්නවා වෙනුවට කෙතරම් අසීරු කොන්දේසි යටතේ උවද පීඩිතයන් සංවිධානය විය යුතු බව බඩගින්න(the gunger) කෘතිය අපට බලකරනවා.
0 comments:
Post a Comment